سیستم های برنامه ریزی منابع سازمان-ERP

 

(ERP (Enterprise Resource Planning یا سیستم های برنامه ریزی منابع سازمانی، از دسته نرم افزارهای "مدیریت کسب و کار" می باشد که از چند برنامه یکپارچه تشکیل شده و به سازمان این توانایی را می بخشد که داده ها (Data)ی فعالیت های مختلف کسب و کار خود را جمع آوری، نگهداری، مدیریت و تفسیر نماید.

ERP ها با استفاده از پایگاه داده های مشترک (به اشتراک گذاری داده های بخش های مختلف مانند تولید، خرید، فروش، حسابداری، و ...) که توسط یک سیستم مدیریت پایگاه نگهداری می شوند، دیدگاهی یکپارچه و بهنگام (Real-Time) از فرآیندهای کسب و کار را ارائه می دهند و منابع کسب و کار (پول، نیروی انسانی، مواد اولیه، ظرفیت تولید و ...) و وضعیت تعهدات کسب و کار (سفارشات، سفارشات خرید، لیست دستمزدها و ...) را دنبال و مدیریت می کنند.

ERP های استاندارد بین المللی شامل به روش های از پیش طراحی شده (Best Practices) می باشند که با بهره جستن از تجربیات موفق صدها هزار سازمان در صنعت مشابه شما  در دنیا غنی شده اند .

                                              

 ◄ تفاوت های اصلی سیستم های اطلاعاتی یکپارچه MIS  و سیستم برنامه ریزی منابع سازمانی ERP  

▪ در سیستم های MIS دیدگاه وظیفه گرا وجود دارد به این معنی که در طراحی برای یک واحد خاص مانند مالی انجام میشود در صورتیکه در ERP دیدگاه فرایند گرا بوده و طراحی یک فرایند از ابتدا تا انتها در سیستم اطلاعاتی دیده میشود.

 ◄ تاریخچه سیر تکاملی سیستم مدیریت برنامه ریزی منابع سازمانی ERP

 

پیدایش واقعی سیستم های اطلاعاتی و شروع به استفاده موثر از آنها به جنگ جهانی دوم برمی گردد از آن به بعد با توجه به تاثیرات مثبت آن در بهبود عملکرد سازمان و با توجه به سرعت تغییر تکنولوژی، این سیستم ها نیز به مرور بهبود یافتند. بعد از جنگ جهانی دوم سیستم کنترل موجودی انبار و برنامه ریزی  در حد تعیین نیازمندیهای تولید برای هر محصول بدون در نظر گرفتن زمان مورد نیاز طراحی و مورد استفاده برخی از شرکت های تولیدی قرار گرفت. سپس در دهه شصت میلادی با توجه به پیدایش و درک دقیق تری از مفهوم برنامه ریزی شرکت های نرم افزاری نیز تلاش نمودند که این مفهوم را به صورت کامل تری در سیستم های اطلاعاتی خود طراحی و در اختیار شرکت های تولید کننده قرار دهند و شرکت IBM  مفهوم فوق را با نام سیستم برنامه ریزی احتیاجات مواد به بازار معرفی نمود. این سیستم به صورت برگشتی، زمان تحویل مواد مورد نیاز برای تولید و ساخت یک محصول را از زمان تحویل به مشتری تا زمانیکه برای شروع به تولید مورد نیاز بود را برنامه‌ریزی می‌کرد.